Landgoed Hondsdonk

27 juni 2024     Tekst: Ingrid Bothe - Foto's: Marieke Peereboom-Hoeben

Hondsdonk

 

De naam van landgoed Hondsdonk, ‘Honsdonc’ tot 1850, heeft niets met honden te maken. Mogelijk kwam er oorspronkelijk wilde begroeiing met honzenhout, letterlijk slecht hout, voor. Het landgoed ligt ten zuiden van Ulvenhout en vormt de verbinding tussen de Strijbeekse Heide en de landgoederen Luchtenburg en Valkenberg.

 

Hondsdonk stamt waarschijnlijk uit de eerste helft van de 14e eeuw. De hoeve die er dan staat, gaat in 1364 over naar Peter van Gageldonk. In 1625 wordt er na een brand een nieuwe hoeve gebouwd en langzaam maar zeker verrijzen er meer nieuwe gebouwen.

 

In 1777 wordt het landgoed verkocht aan Lucas Willem Philip Baron van der Borch, adjudant-generaal van Willem V. en een zeer geziene landbouwkundige. Het huidige landhuis laat hij in 1795 bouwen.

 

In 1802 koopt Lucas Luchtenburg. Daarmee bezit de familie drie landgoederen, want broer Benjamin is sinds 1784 eigenaar van Valkenberg. Lucas overlijdt in 1820 en wordt op Hondsdonk begraven.

 

Hek Hondsdonk

 

De huidige uitstraling van het landgoed is deels te danken aan Willem van der Borch en zijn vrouw Henrica, die er in 1842 gingen wonen. Zij ontwierpen een tuin in Engelse landschapsstijl, verbouwden het landhuis rigoureus en trokken de ronde vijver door naar de kruisvijver van Luchtenburg.

 

Hondsdonk is opengesteld voor wandelaars. Het is een uniek natuurgebied, vooral in de omgeving van het meer. De familie hecht erg aan haar privacy. Het gebied rondom het landhuis is daarom verboden terrein.

 

De beschrijvingen van de landgoederen zijn gebaseerd op teksten van Ulvenhouter Piet Nuijten (92). In het najaar verschijnt zijn nieuwe boek: Wandelingen rondom de landgoederen. Meer weten? E-mail naar interesse@nuijtenenco.nl.

Terug Schrijf reactie

Breda wandelt

 

^ Naar boven