2 oktober a.s. sluit 't Nippeltje voorgoed zijn deuren. Daarmee verdwijnt de laatste friettent uit ons dorp. Peer van ’t Gatbroek mijmert speciaal voor Ons Ulvenhout over Ulvenhoutse friettenten uit het verleden. Vandaag deel 1.

De eerste

De allereerste friettent in Ulvenhout kan ik me nog goed herinneren. Aan de Dorpstraat, vlak naast het oude kerkhof, stond in mijn jeugd een kleine winkel van de familie Bogaerts. Voor de deur stond een benzinepomp en men kon er terecht voor petroleum. Ook kon je er op warme dagen een ijsje kopen. Vandaar dat mevrouw Bogaerts al gauw de bijnaam Lieneke den ijsco” kreeg.

Haar zonen waren vrij kleine gasten die overal handel in zagen. In het schuurtje naast het huis begonnen ze in een grote pan friet de bakken. De verkoop liep zo goed, dat al gauw een echte frietketel werd aangeschaft. Wij als jeugd waren al snel trouwe bezoekers. Een zakje friet koste vijfentwintig cent, en met mayonaise vijf cent extra. Toen het pand moest wijken voor de verbreding van de huidige Laurentiusstraat verhuisden ze naar een pand op de hoek van de Dorpstraat en de Bladerstraat.

D’n Bert

Bert Paulussen trouwde met zijn overbuurmeisje Jo van de Broek en ging in het pand naast zijn ouderlijk huis wonen. Ook hij was zeer ondernemend en begon in 1958 in de voorkamer met een bar, Bertjo geheten. In de jaren die volgden, werd er veel verbouwd en al snel begon hij een cafetaria in de verbouwde achterkamer. Zijn zaak liep zo goed dat hij nog verder uitbreidde met twee zalen, o.a. voor biljarten. Een van zijn vrienden, Ad Mathijsen, ging voor hem op zondag en bij festiviteiten friet bakken. Hij heeft dat meer dan veertig jaar gedaan.

Bert was zakelijk, maar ook zeer sociaal. De minder begaafde Nolleke van der Horst pitte vele jaren de verse frietaardappelen voor hem. De gemeenschap kwam graag naar d’n Bert: hij was tot zijn dood bij jong en oud geliefd. Na zijn dood werd D’n Bert omgedoopt in D’n Ot, nu een restaurant.

Het Timke

De gebroeders Bogaerts verhuisden hun cafetaria naar de hoek van de Bladerstraat en de Dorpstraat waar nu een mooi appartementencomplex staat. Vrij snel daarna ging de cafetaria over naar Wim van Oosterbosch. Hij was een verenigingsman en was nauw betrokken bij het Ulvenhoutse wielercomité De Groene Jager. Hij doopte de cafetaria dan ook met die naam. Al snel veranderde de Groene Jager van eigenaar. Teun van der Vlist nam het stokje over en gaf dat op zijn beurt weer door aan de familie Timmermans.

Het Timke werd al snel een begrip in Ulvenhout. Moeder Sjan ging er de scepter zwaaien en stak de cafetaria in een modernere outfit. In een kleine bar achter in de zaak kon men bij pa Timmermans een pilsje drinken. Heel veel jaren was het Timke een goede en vriendelijke zaak. De laatste uitbater van de zaak was ene Manfred. Uiteindelijk maakte de sloophamer plaats voor appartementen.*

*Gewijzigde tekst d.d. 23 september 2023 (n.v.d.r.)