Er zullen onder u mensen zijn die zeggen: “Daar heddem wir; ’t lijkt Heintje Davids wel!” Jullie hebben nog gelijk ook. Ik had er zelf ook al afscheid van genomen. Tot ik een dag voor Kerstmis een mail kreeg met de vraag of ik het toch nog een keer wilde doen.

Ik heb erover nagedacht en ben overstag gegaan door Ulvenhout on Ice. Dat enthousiasme van al die vrijwilligers om dit grootse gebeuren gestalte te geven heeft mij overgehaald om nog een keer, deze keer twee, Platte Buizen uit te reiken.

 

Betrokkenheid

Iemand die een Platte Buis krijgt, is betrokken bij het Ulvenhoutse en heeft saamhorigheid hoog in het vaandel staan. Dat had ook Ineke Arts, die in 2002 de Platte Buis kreeg uitgereikt. Nog veel jaren heeft zij met haar zware handicap vrijwilligerswerk met een lach gedaan. Ze was trots op haar onderscheiding, schreef ze in haar afscheidsbrief voor ze afgelopen mei is overleden. Haar man heeft de as van Ineke in de Platte Buis opgeborgen, zodat Ineke en de Platte Buis voor altijd één zijn. Dat heeft mij zeer geraakt.

 

Voorbereiding

Mijn voorbereiding zoals ik dat al jaren deed is er door de korte tijd bij ingeschoten. Ik heb mijn mijmeringenkraan opengezet om het afgelopen jaar de revue te laten passeren. Veel activiteiten zijn het afgelopen jaar als een waterval op ons afgekomen. Ik zal in mijn opsomming best activiteiten vergeten. Vergeef het me; ik ben ook maar een oude rakker.

 

Terugblik

Maar nu mijn terugblik in volgelvlucht. Zo was er het Midzomeravondfestival in het Grimhuysenpark. Voor het laatst het Ulvenhout Urban Open. De KBO vierde haar pensioengerechtigde leeftijd van 65 jaar. Vrouwen van Nu werd het Damescollectief, en bij Het Ruilboek dronken nog heel wat bezoekers een bakske koffie.

 

De sirenemast had veel aandacht. Het is net een dakloze of een zwerver: ze zien hem nergens graag komen.

 

Hebben jullie hem gezien, de Vuelta door Ulvenhout? Zoef zoef, en ze waren verdwenen. Jammer voor veel dames; snel weg waren die mooie bruine rennersbenen.

 

Heeft u ook last gehad van die woelmuizen? Alle trottoirs en voetpaden open gebroken voor sneller internet. Wat hebben we er voor teruggekregen? Slechte voetpaden vol geulen, en bij de voordeur dit kabeltje.

 

Voor de Kerst telde ik voor de poort van het oude kerkhof 15 leenscooters.  Aan iemand die er kort bij woont, vroeg ik: "Wat is daar de bedoeling van?" Hij wist het ook niet zeker, maar hij dacht dat ze voor die mensen waren die daar al lang achter het hek lagen; dat die met Kerst ook wel naar huis wilden.

 

Onze meulen

Eric van de Westerlaken, onze molenaar, voelde zich in zijn wiek geschoten. De prijs voor restauratie van de wieken is 30% gestegen. Als u nog geen bijdrage heeft gedoneerd, is die zeer welkom voor de blikvanger van Ulvenhout.

 

Een carnavals Dobber van een Dobber met zelf kleine Dobbertjes werd Prins Carnaval: Nillis XVIII. Voordeel heeft hij: hij komt uit een echt Ulvenhouts carnavalslievend gezin en hij kan goed mauwen (hij was eens Oppersauwelaar). Maar de loods om carnavalswagens te bouwen laat lang op zich wachten. Hopelijk zit het er voor dit jaar in. Het is hoognodig om Carnaval in stand te houden.

 

Wortels van Breda mogen nog een jaar wortelschieten in Ulvenhout. En er wordt veel gebouwd in Ulvenhout. Achter in de Slotlaan, op een oud brandweerterrein, worden dure appartementen gebouwd. Jammer voor de toekomstige bewoners dat ze in een kazerne komen te wonen.

 

U.V.V. degradeerde geluidloos het afgelopen jaar, naar de vierde klasse. Desondanks komt er een groot nieuw parkeerterrein op Jeugdland. De planning was dat er slagbomen op zouden komen: automatisch, met een alcoholtester bij het uitrijden. Gelukkig maar, het gaat niet gebeuren.

 

Traditie 

Een traditie van meer dan honderd jaar werd op Oudjaarsdag verbroken: geen Nieuwjaorke ouwe zingen langs de deuren en op het kerkplein.

 

“Nuuw jaorke Ouwe de katjes zen verkouwe.

Ze kregen corona en zijn er niet meer,

Dat doet bij veel mensen zeer.

Haloween zal dat moeten vervangen,

Nu spelen er weer andere belangen.”

 

Op Jeugdland had deze zomer het Ulvenhouts Kinderfestival plaats. Een heel groot succes voor zo’n eerste keer. En dan nu Ulvenhout on Ice; een uniek gebeuren.

 

De Platte Buizen die ik hier mag uitreiken, stralen uit naar alle vrijwilligers die voor saamhorigheid zorgden het afgelopen jaar.

 

Noot van de redactie

Omdat we onze lezers de volledige toespraak van Peer niet willen onthouden, publiceren we deze - met zijn goedkeuring - verdeeld over twee columns op Ons Ulvenhout. De andere column vind je hier.